Terug op de pampa

Na onze extra rustdag, mede door materiaal pech van onze volgwagen, vertrokken we drie dagen geleden vanuit El Chalten de route naar Puerto Natales weer terug in Chili.

Terug op de pampa betekende helaas: terug in de wind. Vanuit El Chalten eerst 85 km stormachtige wind in de rug dat ging lekker, daarna nog 20km zij tegenwind. De campsite had gelukkig in tegenstelling tot de pampa wel een paar rijen bomen zodat we enigzins beschut de tent konden opzetten. Er was een klein restaurantje met bar bij zodat we Engeland versus Wales konden kijken. Zoals vernoemd staan er op de pampa alleen grassen en struikjes van misschien 30cm hoog. Er valt weinig regen en de stormachtige winden zijn hier normaal. Vogeltjes hoor je gelukkig wel regelmatig fluiten en we zie vrij grote groepen guanaco's (soort lama) en ook regelmatig nandu's een soort struisvogels. Hazen, ganzen, wat flamingo's en soms een vos zien we onderweg. Ook condors zien we regelmatig op hoogte zoeken naar dode dieren langs de weg. Verder een saai landschap dat vrijwel de hele dag hetzelfde is behalve de bergen waar we soms wel over moeten.

Vanwege de extra rustdag liggen we een dag achter op schema en wordt besloten de volgende dag over te slaan. We worden met en bus vervoerd tot voorbij de helft van de route van dag drie. Het waait echter zo hard dat fietsen, mede vanwege de rukwinden, onverantwoord is. Een aantal van ons probeert het nog wel maar ik vind het zo onveilig dat ik al snel besluit weer te keren om weer in de bus te stappen. Het is nog 20 km naar de grens met Chili. Degene die toch probeerden te fietsen worden allemaal van de weg gehaald.

De grensovergang Argentinie uit ging vrij gemakkelijk en snel. Toen moesten we nog 10km over niemandsland naar de grens van Chili. De bus en vrachtwagen die de fietsen vervoerden stopten bij de grens zodat we met de fiets door moesten. De eerste strook was gravel zodat je binnen 10m van de weg werd geblazen, als gevolg dat het weer bike and hike werd. Lopen met de fiets dus.

De fietsen kwamen af en toe los van de grond door de storm. Halverwege werd het asfalt en hadden de wielen meer grip zodat enkelen van ons het laatste stuk konden fietsen. Onze eigen bussen reden weer af en aan om mensen op te halen.

Volgens het weerbericht werden er windstoten tot 80km per uur gemeten.

Uiteindelijk komen we bij de grens met Chili waar we redelijk snel door waren. Onze camping lag 500m verderop. Gelukkig stond er een schutting waarachter we onze tent konden opzetten. De wind gierde rondom, om gek van te worden. Achter de bus probeert iedereen nog een beetje lauw te staan om te eten. Direct daarna de tent in, de enige plek waar het nog een beetje lauw was.

S'nachts werd het wat rustiger zodat ik toch redelijk geslapen heb. Gisterochtend vroeg op de fiets om van de wat rustiger wind te profiteren. Slechtste 60km tot Puerto Natales waar we onze laatste rustdagen hebben van deze trip.

Zondag stappen we op voor de laatste 6 fietsdagen tot het eindpunt Ushuiai in Argentinië. Fin del mundo, het einde van de wereld.

Morgen gaan we met een groepje op pad om de wandeling naar Torres del Paine te doen, een van de hoogtepunten van Chili. Hopelijk blijft het weer meewerken, de laatste week hebben we overwegend zon met wat wolken bij temperaturen rond de 15 grC.

Uit de wind is het heet, in de stormachtige wind is het koud. S"nachts tussen 0 en 5 grC. Rond 5 uur begint het een beetje licht te worden zodat opstaan rond 6.00u wel gemakkelijker wordt. S'avonds is het rond half 10 donker.

Hopelijk werkt het internet nu wel beter, ik probeer ook nog wat foto's van het vorig verslag mee te sturen.

Groet

Kees