Los Andes

Gisteren zijn we na 4 dagen fietsen aangekomen in de hoofdstad van Chili, Santiago. Vier dagen gefietst en ongeveer 400km afgelegd. Totaal nu ruim 2000 km op de teller. Santiago is voor sommigen van onze groep het eindpunt, 3 mensen gaan ons verlaten en er komen er ruim 10 bij. Zal weer effe wennen worden omdat we als groep steeds hechter worden. Het fietsen is regelmatig best wel afzien maar bij koffieshops of na aankomst wordt er veel gelachen. S'avonds komt er regelmatig wel wijn of bier op tafel. Laat wordt het op de fietsdagen nooit, na 20.00u duiken de meeste snel in hun tent. De vermoeidheid zit in de groep. Nu gelukkig twee! rustdagen om weer een beetje bij te komen.

Na een stevig diner met wijnproeverij hebben we Mendoza verlaten en vrijwel direct begon het klimmen over, eerst asfalt, later gravel naar de eerste serieuze top op 3000m. Mooie klim met vrij regelmatig stijging percentage. Klimmen doe ik altijd alleen omdat ik mijn eigen tempo wil rijden. We fietsen die dag meest in een groot natuurgebied met verder nauwelijks verkeer. Ik heb wat guanaco's gezien ( soort lama) die daar in het wild rondlopen. Er is één condor gesignaleerd en wat vossen. Mooi gebied met geweldig uitzicht. De afdaling naar 2000m was zacht gezegd beroerd. 20 km wasbord zodat ik compleet door elkaar geschut rond 1500u het kamp binnen kom. Enkele zijn binnen, de laatste An uit de USA komt om 18.00u met een brede lach binnen. Ze fietst altijd alleen omdat ze dat gewent is en graag wil. Maar altijd die grote lach op haar gezicht.

Dag twee was ruim 100km op weg naar een herberg net voor de grens. Vanwege de grens is er erg veel verkeer vooral grote vrachtwagens op meest redelijk goed asfalt zonder vluchtstrook. De politie heeft de organisatie verboden om solo de weg op te gaan vanwege de kans op ongelukken. We moeten in konvooi met politie voor en achter ons de weg op. Een motoragent rijdt ook mee. Ze zorgen ervoor dat we regelmatig door vrachtwagens kunnen worden ingehaald door de rijbaan van de andere kant te blokkeren. Voor vertrek sluiten twee man vanuit Uppsalata, het dorp waar we hebben overnacht, aan. Er is een ereboog gemaakt waar we verzamelen voor vertrek. Na een toespraak van een ambtenaar waarin we bedankt worden voor verblijf in hun dorp en waarbij we veel geluk worden gewenst voor de rest van de reis vertrekken begeleid door loeiende sirenes voor de etappe. Dit is trouwens niet de eerste keer dat we gehuldigd worden, eerder kregen we ook al van een burgemeester een medaille opgespeld en hadden we een interview op de lokale omroep.

Rond 1600u komen we uiteindelijk aan in Las Cuevas waar we tot onze verrassing in een herberg konden slapen. We zitten op 3200m met een verwachtte temperatuur van min 7 grC in de ochtend. Naast de kachel gaat het prima.

De volgende dag mogen we niet door een lange donkere tunnel vanwege gevaar voor ongelukken. Met onze vilgwagens worden we in groepjes door de tunnel gebracht. Vandaar enkele kilometers op de fiets naar de grens met Chili. Redelijk makkelijk komen we erdoor waarna het grote afdalen naar 900m kon beginnen. Ik rij de meest bizarre afdaling ooit, zie foto. Helaas zitten er af en toe grote gaten in de weg zodat het erg voorzichtig en rustig gaat. Na ruim 100km komen we aan in ons kamp voor de nacht. Temperatuur overdag is 25grC zodat we onze tenten onder bomen opzetten. Gisteren laatste stuk naar Santiago met een mooie klim en verder vrij vlak. De omgeving is totaal anders dan voor de Andes. Het is veel groener en we fietsen langs grote percelen met fruit en tafeldruiven. We passeren leuke dorpjes, alles is meer bewoond en levendiger.

Vanwege de Andes blijven de wolken hangen en valt er meer regen dan aan Argentijnse zijde. Vandaar dat hier veel meer kan groeien.

Tot zover weer, over een week weer een nieuw verhaal.

Groet

Kees