South American Epic

De titel van dit verslag, SA Epic staat voor de ritten die we tot nu toe gereden hebben en is ook de naam van deze tocht. Epic betekend: uitdagend, strijd en nieuwe ervaringen en heldendaad. Dat laatste is het zeker niet maar heftig is het wel, in positieve zin wel te verstaan want ik zit, meestal, te genieten.

Het is strijden tegen de wind en de gravel wat we doen. Je hebt mooie snelle gravel, losse gravel, wasbord, asfalt, slecht asfalt en ook zand. Deze week van dit alles mee te maken gehad. 115 km waarvan 75 km gravel waar af en toe fietsen niet lukte. Velen gingen wel een keer onderuit waarvan er een helaas zijn spieren zo zijn beschadigde dat hij morgen naar huis gaat. Als je dan uiteindelijk, grijs van het stof aankomt en je lekker hebt kunnen douchen komen de verhalen van iedereen. Dit soort dagen vergeet je nooit meer.

De wekker staat altijd op 5.45 en rond 7.00u stappen we meest op voor de dag. Meest zijn we tussen 1400 en 1600u wel binnen. Ook de twee zware graveldagen luke het bijna iedereen om de tocht te volbrengen. Ook de dames waarvan er 7 rondfietsen doen het gewoon. Aangezien de gemiddelde leeftijd rond de 65 is neem ik mijn petje af voor iedereen. Er is één jong stel Amerikanen van 36 jaar maar de oudste is 81 jaar. Lopen kan hij haast niet maar fietsen gaat hem prima af. Hij heeft de halve wereld al gezien met zijn fiets. Hij zit tot Santiago in de groep. Meestal doet hij en deel van de tocht en stapt dan in een van de volgwagens.

Vaak wordt er indien mogelijk voor of rond het kamp wel wat wijn en bier ingekocht zodat we niet vaak op een droogje komen te staan.

Het landschap is wel verandert na Cordoba. We hebben twee dagen gehad in de bergen met flink wat hoogtemeters en nu weer drie dagen redelijk vlak. Klimmen in losse gravel is ook weer een uitdaging.. Nog steeds lange eindeloze wegen maar nu geen landbouw maar struiken en lage bomen. Grote stukken ervan zijn beschermt gebied. Dit gebied lijdt onder een al drie jaar durende droogte en alles smacht naar water. Gisteren was er zelfs geen water om jezelf te wassen dus de douche in het hotel waar we nu zitten was welkom.

We zitten nu in San Juan, de hoofdstad van de provincie met dezelfde naam. Bij het naderen van de stad hebben we de eerste wijngaarden gezien waar deze streek zo beroemd van is. Over drie dagen hebben we een rustdag in Mendoza waar tal van wijnhuizen staan. We willen er met z'n allen een excursie boeken.

De afgelopen dagen volop zon, sochtends erg koud maar op de dag meest wel 22 tot 28 grC. Minder wind maar op 20km na wel tegen.

Al met al een hele strijd die uiteindelijk weer veel voldoening geeft, veel gezellige mensen met zeer veel reis en vooral fietservaring. Ongelofelijk wat een aantal al gezien heeft van de wereld vanaf de fiets. Een flink deel van de groep kennen elkaar al van eerdere fiets reizen. Zodoende is er altijd voldoende te bepraten.

Nu twee dagen fietsen en vanuit Mendoza weer een update van mijn ervaringen